Μερλό-Ποντί, Μορίς

(Maurice Merleau-Ponty, 1908 – 1961). Γάλλος φιλόσοφος. Σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieure. Σε νεανική ηλικία άρχισε να παρακολουθεί διαλέξεις για το έργο του Χέγκελ και παράλληλα αρθρογραφούσε στην καθολική εφημερίδα Esprit. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου συνδέθηκε με την ανεξάρτητη αντιστασιακή ομάδα Σοσιαλισμός και Ελευθερία, με την οποία συνεργαζόταν και ο Ζαν Πολ Σαρτρ. Το 1945 κυκλοφόρησε το σημαντικότερο έργο του, Προοίμιο στην Φαινομενολογία της Αντίληψης. Το 1949 ανέλαβε την έδρα παιδοψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης και το 1952 την έδρα φιλοσοφίας, ο νεότερος στην ιστορία του Πανεπιστημίου που κατέλαβε αυτή την θέση. Την περίοδο 1945-52 είχε συνδεθεί φιλικά και ήταν συνεργάτης του Σαρτρ, καθώς και ένας από τους ιδρυτές και συντάκτες των Μοντέρνων Καιρών. Το 1952, με αφορμή τον πόλεμο της Κορέας, ήρθε σε ρήξη με την πολιτική του Σαρτρ και εγκατέλειψε το περιοδικό, ενώ τρία χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το βιβλίο του Περιπέτειες της Διαλεκτικής, στο οποίο ανέλυε τους λόγους της διαφοροποίησής του. Στη συνέχεια ανέπτυξε μια νέα αντίληψη πολιτικής δραστηριότητας, ενώ παράλληλα, επηρεασμένος από τον Χουσέρλ, θεώρησε ως θεμελιώδη την βιωμένη εμπειρία, προκειμένου να κατανοηθεί η φύση της γλώσσας, της αντίληψης και του ανθρώπινου σώματος.